Kalwaria Wielewska
Sanktuarium Męki Pańskiej zbudowno w latach 1915-1927 wg projektu Teodora Mayra z Monachium.
Motywem budowy Kalwarii był kult matki Bożej Pocieszenia z czasem ubogacony motywem patriotycznym (upamiętnienienie ofiar I wojny światowej). Inicjatorem i budowniczym Kalwarii był proboszcz ks. Józef Szydzik. Od października 1924 budowę kontynuował ks. płk Józef Wrycza, z jego inicjatywy powstały figury wolnostojące i ambona w kształcie łodzi z żaglem.
Ziemię pod sanktuarium ofiarowali gospodarze Białej Góry - Anna i Michał Durajewscy, pochowani na terenie Kalwarii. W skład Kalwarii wchodzą 23 obiekty: 14 kaplic, 6 kompozycji rzeźbiarskich, święte schody, ambona, pustelnia. Pod względem wielkości i formy kaplice są bardzo zróżnicowane i nawiązują do nurtu architektury modernistycznej. Od 1962 roku Kalwaria Wielewska wpisana jest do rejestru zabytków.
