Zwyczajem wielkanocnym do dnia dzisiejszego jest dyngus. Na Kaszubach znany jest dyngus polegający na oblewaniu wodą, jednak dawniej „dyngowano” gałązkami jałowca, od którego wykupić się można ofiarowując jajka.

 „Dyngownicy” umawiali się z gospodarzem domu (w którym mieszkały panny) , które okno w piwnicy lub w pokoju będzie otwarte, albo drzwi od kuchni z tyłu albo jakieś okno w izbie, tam gdzie spały młode dziewczyny.

 Chłopcy chodzili od domu do domu smagając nimi dziewczęta po nogach. Dziewczęta chętnie znosiły ból wierząc, że im bardziej podrapane, pokłute i posiniaczone będą ich nogi, tym większe będą miały powodzenie u chłopców.

 Kiedyś zawsze panny nosiły spódnice i nie było to do pomyślenia, żeby dziewczyna ubrała spodnie. Ta która miała najwięcej śladów na nogach najwyżej podnosiła głowę i  była dumna z odwiedzin chłopców, bo oznaczało to, że jest przez nich lubiana i ma powodzenie.

Dziewczęta rewanżując się, chodziły z "dyngusem"  i smagały chłopców surowo.
Ta tradycja w niektórych domach do dzisiaj  została zachowana.

powrót